Dresden: Memento mori
ΔΡΕΣΔΗ: Θυσία στο Παράλογο
DRESDEN: Sacrifice to the Irrational
Η Δρέσδη,
πρωτεύουσα της Σαξονίας,πριν την καταστροφή της,
αποτελούσε μια πόλη – κόσμημα της Ευρώπης.
Μια πόλη – ανοιχτό μουσείο.
Στις 13 και 14 Φεβρουαρίου 1945
η Δρέσδη ισοπεδώθηκε από τους Δυτικούς Συμμάχους.
H RAF χρησιμοποίησε
770 αεροπλάνα Lancaster την πρώτη ημέρα,
και 311 βομβαρδιστικά Β-12 την δεύτερη ημέρα.
Μετά το διήμερο μακελειό, επέδραμαν οι Αμερικάνοι,
συμβάλλοντας σε ένα από τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα στην Ιστορία.
Την επομένη των βομβαρδισμών
αεροπλάνα Mustang πετούσαν σε χαμηλό ύψος πάνω από την πόλη,
κυνηγούσαν και σκότωναν τους επιζήσαντες στην πόλη – φάντασμα.
Συνολικά η Δρέσδη δέχθηκε πάνω από 3700 τόνους από βόμβες.
Πάνω από 70 % από αυτές τις βόμβες ήταν εμπρηστικές…
“Η Δρέσδη μετατράπηκε σε έναν τεράστιο κλίβανο όπου στο εσωτερικό του λυσσομανούσε μία πύρινη λαίλαπα ταχύτητας 250 km/h η οποία σάρωνε ολόκληρα κτίρια μέσα σε δευτερόλεπτα. Η ερυθροπυρωμένη άσφαλτος έλιωνε και όσοι έτρεχαν αλλόφρονες επάνω της φλέγονταν από τα πόδια προς τα πάνω. Μέσα στην πύρινη κόλαση πολλοί πίστεψαν ότι η μόνη σωτηρία από την απανθράκωση θα ήταν ο ποταμός Έλβας που διέτρεχε την πόλη. Αλλά όσοι έπεφταν στον ποταμό διαπίστωναν αμέσως ότι ο φώσφορος των εμπρηστικών βομβών εξακολουθούσε να αναφλέγεται ακόμη και στην επιφάνεια του νερού. Μόλις σήκωναν τα κεφάλια τους για μία ανάσα αέρα, τα μαλλιά τους έπαιρναν φωτιά.
Η πόλη καιγόταν επί επτά ημέρες και οκτώ νύχτες. Ο πληθυσμός ο οποίος απέμεινε ζωντανός αδυνατούσε να θάψει όλα τα πτώματα. Αποφασίσθηκε ο αποκλεισμός της πόλης και η καύση των πτωμάτων προκειμένου να αποφευχθεί ο κίνδυνος της πανώλης. Οι στρατιώτες άνοιγαν λάκκους θάβοντας κομμάτια από καμένες σάρκες. Πολλοί δεν άντεχαν και γονάτιζαν απελπισμένοι κλαίγοντας με λυγμούς. Μερικοί γονείς μάζευαν τα κομμάτια από τα κορμιά των παιδιών τους μόνο και μόνο για να μην μετατραπούν σε βορά των αρουραίων. Ο ακριβής αριθμός των νεκρών δεν βρέθηκε ποτέ, αλλά οι υπολογισμοί μιλούν για 135.000.
Η Δρέσδη υπήρξε ο πρώτος βομβαρδισμός του πολέμου ο οποίος προκάλεσε την διεθνή κατακραυγή. Ο Τσώρτσιλ φρόντισε γρήγορα να κρατήσει αποστάσεις από την ανάμιξή του στην απόφαση του βομβαρδισμού, εκδίδοντας μάλιστα και ένα υπόμνημα στο οποίο κατέκρινε την καταστροφή της Δρέσδης, απαιτώντας «…μεγαλύτερη συγκέντρωση δυνάμεων σε στόχους στρατιωτικής σημασίας»!! “‘
Η καταστροφή της Δρέσδης,
την χρονική στιγμή που έγινε
δεν είχε καμία στρατηγική αξία για την όλη πορεία των εξελίξεων του πολέμου.
Ο βομβαρδισμός της Δρέσδης αποτελεί έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.
Έγκλημα χωρίς δίκη.
Σε 2 μέρες
κάηκαν ζωντανοί περίπου 130.000 έως 250.00 άμαχοι
– καταστροφή που την φρίκη της έμελλε να την ξεπεράσει,
λίγους μήνες αργότερα,
μόνο η καταστροφή της Χιροσίμα και της Ναγκασάκι.
Sir Winston Leonard Spencer-Churchill: ο εμπνευστής της καταστροφής
(Ο Τσόρτσιλ μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας:
“Σας υπόσχομαι ιδρώτα, δάκρυα, λύπη και αίμα”)
Απόσπασμα από ένα εσωτερικό έγγραφο της RAF, που κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του ’45,
λίγες μέρες πριν το ΠΑΡΑΛΟΓΟ:
“Dresden, the seventh largest city in Germany and not much smaller than Manchester, is also far the largest unbombed built-up the enemy has got. In the midst of winter with refugees pouring westwards and troops to be rested, roofs are at a premium. The intentions of the attack are to hit the enemy where he will feel it most, behind an already partially collapsed front, to prevent the use of the city in the way of further advance, and incidentally to show the Russians when they arrive what Bomber Command can do.”
————-
———————–
Dresden: a Crime Without Trial
WE WILL NEVER FORGET
ΔΡΕΣΔΗ: Ένα Έγκλημα χωρίς Δίκη
Δεν θα το ξεχάσουμε ποτέ
——————————————
worldcity_wordpress@yahoo.com
https://worldcity.wordpress.com
La Ivolution 
Αν και λίγο αργά, οφείλω να παρέμβω, για την ιστορία των πραγμάτων
Θα θυμίσω λοιπόν ότι οι ίδιοι οι Εγγλέζοι, εκτός της Δρέσδης, κατέκαψαν πάνω από 2000 ελληνικά χωριά. Δεν χρειάζεται να πάω μέχρι την Γερμανία, στην δική μου περιοχή, οι καταραμένοι Βρετανοί έκαψαν το Μεσόβουνο, τους Πύργους, το Λέχοβο, και την Κλεισούρα.
Κανείς δεν ξέρει τον ακριβή αριθμό των θυμάτων (τα εγκλήματα των Εγγλέζων είναι γνωστά, για των Γερμανών, άκουσε κανείς τίποτα, ή πρέπει να ξαναπάμε σχολείο?)
original message in greeklish:
An kai ligo arga ophilo na paremvo gia thn isoropia twn pragmatwn.
Tha thimiso loipon oti oi idioi Eglezoi, ektos ths Dresden, katekapsan pano apo 2000 ellinika horia. Den hreiazetaai na pao mehri thn Gernania,sthn diki moy periohi oi kataramenoi Bretanoi ekapsan to Mesovouno, toys Pyrgous, to Lehovo kai thn Kleisoyra. Kaneis den xerei ton akrivi arithmo twn thumatwn. (ta eglimata twn egglezwn einai gnwsta, gia twn Germanwn akoyse kaneis tipota h prepei na xanapame sxoleio…)
March 29, 2009 at 20:22
Καλώς ήρθες Costas,
κατ’ αρχάς να σου πω ότι προφανώς είμαστε από την ίδια περιοχή, τον νομό Φλώρινας.
Την πληροφορία που δίνεις δεν την γνώριζα. Φαντάζομαι θα αναφέρεσαι στον εμφύλιο πόλεμο και στο κυνήγι των αριστερών και του σέρβικου πληθυσμού. Αν μπορείς να μας δώσεις κάποιες περισσότερες πληροφορίες, θα ήταν ευπρόσδεκτες.
Η Δρέσδη, πάντως, είναι μια συγκλονιστική στιγμή του 2ου Π.Πολέμου.
Το δίκαιο όμως ήταν πάντα με το μέρος των νικητών.
Κανένας δεν λογοδότησε, κανένας δεν μνημονεύει τα εγκλήματα των “Συμμάχων”.
Η Ιστορία είναι φτιαγμένη από τους “νικητές”…
ευχαριστώ
worldcity
Y.Σ.: Αν μου πεις ότι έχεις εργαστεί στην Αιανή, τότε γνωριζόμαστε
March 29, 2009 at 20:37
Σαφώς είμαστε από το ίδιο χωριό αλλά μάλλον μάθαμε την ιστορία διαφορετικά (χαιρετίσματα από τον Φίλιππο).
Λοιπόν για να υπάρξει μια λογική στην κουβέντα μας. Η απάντησή μου ήταν προβοκατόρικη και με πολύ ειρωνική διάθεση γιατί ποτέ τα παραπάνω χωριά δεν κάηκαν από τους Εγγλέζους αλλά ΣΑΦΩΣ από τους Γερμανούς, στα πλαίσια ΑΝΤΙΠΟΙΝΩΝ (όπως τα αντιλαμβάνονταν οι ίδιοι).
Είναι γνωστή η οδηγία να εκτελούνται από 20 μέχρι 100 άμαχοι για κάθε νεκρό γερμανό στρατιώτη ή ανάλογα βαθμοφόρο. Την ίδια τύχη είχαν περισσότερα από 2000 χωριά, τα περισσότερα από τα οποία όμως δεν είχαν την τύχη να κινηματογραφηθούν ή να γραφούν ωραία συγκινητικά τραγούδια γι’αυτά.
Φυσικά τα παραπάνω δεν είναι αρκετό για δικαιολογήσει την καταστροφή της Δρέσδης, αλλά μήπως θα έπρεπε πρώτα ο αναγνώστης να έχει μια ιδέα για αυτόν τον πόλεμο? τον βομβαρδισμό του Λονδίνου ή τα εκατομμύρια νεκρών Σοβιετικών στις μάχες του Στάλιγκραντ.
Καταλαβαίνεις για πιο πόλεμο μιλάς?
Τα εκατομύρια των νεκρών και τα στρατόπεδα με τους φούρνους ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΝΙΚΗΤΩΝ, είναι η ιστορία για την οποία οι ίδιοι οι Γερμανοί σήμερα ντρέπονται και αυτό που οι ίδιοι αποκαλούν “German guilt”. Φυσικά και σέβομαι το χαμό ανθρώπινων ζωών από όπου και να προέρχονται, και των Γερμανών ακόμη περισσότερο για τον Γκαίτε τον Σίλλερ τον Βάγκνερ,τον Μαρξ τον Νίτσε την Λούξεμπουργκ και πολλούς άλλους. ΑΛΛΑ, πως θα σταματούσε αυτή η φρίκη που γέννησαν οι ίδιοι????
Σήμερα είναι πολύ εύκολο να λέμε ότι η καταστροφή της Δρέσδης ήταν ανώφελη στρατηγικά, πολύ λογικό καθώς κανείς μας δεν βομβαρδίστηκε, κανένα μας δεν σκότωσαν τον πατέρα του μπρος στα μάτια του και κανένας μας δεν μεταφέρθηκε όρθιος σαν βόδι σε τραίνα που αδειάζανε στην Πολωνία. Δυστυχώς αυτό που άφησε ο πόλεμος πίσω του δεν είναι η ιστορία των νικητών αλλά αυτό που βιώσαμε ακόμη καιόσοι γεννηθήκαμε στη δεκαετία του 60.
Υ.Γ Τα Ελληνικά χωριά που κάηκαν και ξεκληρίστηκαν από τους Γερμανούς και τον Εμφύλιο, παραμένουν έτσι και σήμερα! Η Δρέσδη αντίθετα είναι μια κούκλα γκαραντί, οι ίδιοι οι κάτοικοί της περισσότερο από τον βομβαρδισμό της δύο πράγματα δεν θέλουν να θυμούνται α) Το ναζιστικό παρελθόν της και β)την περίοδο του “σοσιαλισμού’
Υ.Γ2 στην Φλώρινα δεν ζουν Σέρβοι, αλλά Μακεδόνες. Κάμποσοι από αυτούς μιλούν μια σλαβική διάλεκτο και πάλι κάποιοι από αυτούς αυτοπροσδιορίζονται σαν (σλαβο)-μακεδόνες
Καλή επιτυχία στο μπλοκ!
March 30, 2009 at 00:05
Κώστα,
για μένα, το ισοζύγιο ανάμεσα στο Ολοκαύτωμα και τα εγκλήματα πολέμου των “Συμμάχων” είναι πέρα από κάθε λογική.
για την Δρέσδη, πριν ακόμα “στεναχωρήσει” και απασχολήσει εμένα, απασχόλησε πολλούς άλλους αρκετά σοβαρά.
Οι περισσότεροι απ’ αυτούς ήταν από τους ίδιους τους κόλπους των “συμμάχων”:
British Bombing Strategy in World War Two – Reaping the whirlwind:
http://www.bbc.co.uk/history/worldwars/wwtwo/area_bombing_01.shtml
Ρίτσαρντ Στόουκς: http://www.spartacus.schoolnet.co.uk/TUstokes.htm
http://www.absoluteastronomy.com/topics/Richard_Stokes
Vera Brittain: http://www.spartacus.schoolnet.co.uk/Jbrittain.htm
Letters to Peace Lovers: http://www.spartacus.schoolnet.co.uk/2WWletters.htm
Gregory Stanton: http://www.genocidewatch.org/HOWWECANPREVENTGENOCIDE.htm
Terror Bombing (“Strategic Bombing”): http://www.absoluteastronomy.com/topics/Strategic_bombing
Real History and the bombing of Dresden: http://www.fpp.co.uk/online/05/10/Dresden_011105.html
http://www.fpp.co.uk/History/General/Dresden/index.html
Dresden Bombing & the World’s Reaction: http://www.pr-inside.com/dresden-bombing-the-world-s-reaction-r815122.htm
Y.Σ1.: Η Μακεδονία ανήκει στους Έλληνες – οι Μακεδόνες όμως;
Y.Σ2.: “We can also see the “us versus them” thinking in “axis of evil” ideology. It is bad theology. One of the crucial lessons of sound theology is that the division between good and evil is not vertical, between “us and them.” It is horizontal, with every human being having the capacity for both good and evil. The Nazi Holocaust was among the most evil genocides in history. But the Allies’ firebombing of Dresden and nuclear destruction of Hiroshima and Nagasaki were also war crimes – and as Leo Kuper and Eric Markusen have argued, also acts of genocide. We are all capable of evil and must be restrained by law from committing it.”
Stanton, Gregory
Υ.Σ.3: “It seems to me that the moment has come when the question of bombing of German cities simply for the sake of increasing the terror, though under other pretexts, should be reviewed … The destruction of Dresden remains a serious query against the conduct of Allied bombing.
More than half a century later, the strategic bombing campaign continues to nag the national conscience. Some historians go as far as to suggest that by bombing cities the British ‘descended to the enemy’s level’ (John Keegan). This is, of course, an exaggeration. The bombing of Dresden cannot be equalled with the horrors of Auschwitz.
Many felt that the Germans deserved to reap the whirlwind they had sown. Yet Bomber Command’s policy of targeting residential areas clearly contradicted Chamberlain’s pre-war statement in parliament that it was ‘against international law to bomb civilians as such and to make deliberate attacks on the civilian population’. How could a nation so proud of its high moral standards drop bombs on women and children?
The history of the British bombing campaign in World War Two shows us how easily war can erode moral standards. In the first months of the war, Bomber Command was anxious to avoid the risk of killing civilians, and constrained itself to leaflet dropping and attacks on naval targets. But after Dunkirk, the heavy bombers remained the only means by which Britain could fight the Nazis in continental Europe”
Υ.Σ4.: Ο κατάλογος για το έγκλημα της Δρέσδης είναι ατελείωτος, και ο καθένας συμπληρώνει ή αφαιρεί ανάλογα με το πως έμαθε την ιστορία…
worldcity
και με την ευκαιρία, αφού μου εύχεσαι “καλή επιτυχία” για το μπλογκ, θα σου πω ότι αν κάθε μέρα έχω 2-3 σχόλια όπως τα δικά σου, θα το …κλείσω σύντομα το “μαγαζί” (british perception of humor)
ευχαριστώ
και ελπίζω να είσαι καλά
March 30, 2009 at 01:39
Άσχετο και σχετικό :
Μια πολύ ενδιαφέρουσα ερμηνεία από ψυχολογικής πλευράς του γιατί οι Γερμανοί προχώρησαν στον Β’ ΠΠ έχει δοθεί από τον Γιουνγκ, στο βιβλίο “Το Αρχέτυπο του Ολοκληρωτισμού”(εκδόσεις “Σπαγειρία” Πτολεμαΐδα). Νομίζω πως όλα αρχίζουν και καταλήγουν σε ψυχικό επίπεδο. Κλείνω γιατί φωνάζουν τα μικρά για εκδρομή – περισσότερα το βράδυ ίσως.
Τα λέμε.
March 31, 2009 at 13:20
Pingback: Nanjing! Nanjing! – City of Life and Death « la prose du monde