Οι “προφήτες” θέλουν την Κωνσταντινούπολη πίσω – διψούν για νέες τραγωδίες
Η “ευγενής μας τύφλωσις” και το gewöhnlich Ελ Ντοράντο των εθνικιστών.
Τούρκικη σημαία στην Αγία Σοφία: Ο εθνικισμός είναι μιας πράξη ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑΣ...
Λυπάμαι πολύ.
Ανοίγοντας σήμερα την πρώτη σελίδα του WordPress είδα ως το δημοφιλέστερο άρθρο από το blog Απόψεις για τη Μονή Βατοπαιδίου (Βατοπεδίου) με τίτλο Η προφητεία του Γ.Παίσιου για την Αγια Σοφια και την Πόλη.
Αναφέρεται στην θρυλική μορφή του Αγίου Όρους, τον γέροντα Παίσιο, και στην (χιλιοχρησιμοποιημένη όσο και κακομεταχειρισμένη) προφητεία του γέροντα για το μέλλον της Κωνσταντινούπολης.
Τίποτα δεν θα μου έκανε εντύπωση αν το άρθρο δεν ξεκινούσε με την εξής φράση: “ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ…ΠΟΘΟΣ!”. Που σε μετάφραση στα νέα ελληνικά σημαίνει “τώρα δεν είμαι (εθνικιστής) αλλά θέλω να είμαι ό,τι ήμουν”…
Istanbul - Constantinople
Η καταγωγή μου είναι προσφυγική, και είναι μια καταγωγή που τιμώ, με χαρακτηρίζει και με συγκινεί. Οικογένειες όπως η δική μου ξεκληρίστηκαν στο όνομα της μισσαλοδοξίας και του εθνικισμού. Υπήρξαμε μάρτυρες αυτού του εθνικισμού και της πολιτικής ένδειας και συρθήκαμε ως επαίτες στην μητέρα πατρίδα. Και ακόμη, ως ακρίτες, στην Φλώρινα, ζήσαμε την παραμεθόριο Ελλάδα, την Ελλάδα των συνόρων, την Ελλάδα του ονείρου αλλά και των εθνικιστικών παραλογισμών.
Όμως, φαντάσματα και τυχοδιώκτες του πατριωτισμού, ΑΡΑΤΕ ΠΥΛΑΣ! Πρωτεύουσα της Ελλάδας είναι η Αθήνα και όχι μία τούρκικη πόλη, η Ινσταμπούλ. Υπάρχουν Έλληνες που δεν ονειρεύονται την Κωνσταντινούπολη και την Τραπεζούντα και δεν επαναδιαπραγματεύονται νέο Μαύρο ’97, νέο τραγικό 1922, νέα Σεπτεμβριανά (1955) ή νέα κυπριακή τραγωδία.
Ο εθνικισμός τους είναι μιας πράξη ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑΣ, δεν υπολογίζει και δεν σέβεται καμία ιστορική ή θρησκευτική ετερότητα. Ενώ αγωνίζεται για τη συγκρότηση της δικής του ομάδας, παρεμβαίνει αντιδραστικά και βίαια στην ύπαρξη, στον αυτοπροσδιορισμό και την συγκρότηση των άλλων. Ο εθνικισμός χρησιμοποιεί και ερμηνεύει αυθαίρετα την εικόνα, την ιστορία και την πίστη, ώστε να επαν-εφεύρει το (απολεσθέν) επιχείρημα.
“πώς και το γιατί τα περίφημα “εθνικά θέματα”, όταν εμφανίζονται με αυτή τη μορφή, με αυτήν ακριβώς τη διόλου αθώα γλωσσική διατύπωση (τη μη μεταφράσιμη σε οποιαδήποτε άλλη ευρέως γνωστή γλώσσα, πλην, ίσως, εκείνη της γαλλικής άκρας Δεξιάς του τέλους του 19ου αι.), όταν, εν άλλοις λόγοις, δεν ονομάζονται με το πραγματικό τους όνομα, που είναι προβλήματα άμυνας και εξωτερικής πολιτικής, τότε τα “εθνικά θέματα” δεν “”καταλήγουν δυστυχώς να είναι”, όπως συνήθως λέγεται, αλλά είναι, εξ ορισμού, ζητήματα εσωτερικής πρωτίστως πολιτικής, τα οποία έχουν άμεση σχέση με τη διεκδίκηση ή τη διατήρηση της εξουσίας.”
Καλλιεργούν την μυθολογία των χαμένων πατρίδων ενώ έχουν απολέσει τον ενεστώτα. Επιμένουν και ονειρεύονται την ανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης ενώ με αυτή την τακτική πάνε την Ελλάδα δεκαετίες πίσω και χάνουν το ένα ζήτημα πίσω από το άλλο (περιουσίες και δικαιώματα Κωνσταντινοπολιτών, πομάκοι, δίγλωσσοι Φλώρινας/Σκοπιανό, Τσάμηδες/Βόρεια Ήπειρος, Μουσουλμάνοι/Θράκη, Αιγαίο, κλπ).
Το “Πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δική μας θα’ναι” αποτελεί το χαμένο (Άγιο) Δισκοπότηρο του ανθ-ελληνικού εθνικισμού και οδήγησε σε τέτοια συρρίκνωση τον ελληνισμό, που δεν μπόρεσαν ούτε κατ’ ελάχιστον να κάνουν οι εξωτερικοί “εχθροί” του.
Διαβάζουν το ιδεολογικό άλλοθι των “Ματωμένων Χωμάτων” , παραφράζουν την Ορθοδοξία προσαρμόζοντας στο “εθνικό” δόγμα ότι τους ταιριάζει απ’ αυτήν, θρέφονται και κλαίνε με την “Πολίτικη Κουζίνα” χωρίς να είναι πρόσφυγες, και ως δια Χριστόν Σαλοί παραμυθιάζουν και παραμυθιάζονται με προφητείες.
Όμως, στο σάπιο βασίλειο της Δανιμαρκίας οι Βασιλείς του (χαμένου) Δισκοπότηρου μιλάνε μια γλώσσα που δεν ομιλείται πουθενά πλέον. Είναι ξεπερασμένοι όσο και επικίνδυνοι σε έναν κόσμο που έχει αλλάξει…
————————-
Διαβάστε εδώ και εδώ για τις προφητείες, εδώ για τους ψευδοπροφήτες, και εδώ για τους ακόλουθους.
Istanbul modern: a world in motion...
La Ivolution 
Έχεις δίκιο. Τα ίδια περίπου λέω κι εγώ.
Και δυστυχώς τέτοιου είδους θεωρίες-«προφητείες» αναπαράγονται, ελαφρά τη καρδία και σε πολλά «περιώνυμα» blogs, βάζοντας στο στόμα ενός νεκρού, ανυπόστατα πράγματα.
http://www.pare-dose.net/blog/?p=2057
January 14, 2009 at 14:10
Μεγάλε τι να σου πω για σένα μάλλον πρέπει να ξεχάσομε το παρελθόν μας, να ξέρεις όμως οτι λαοί χωρίς παρελθών δεν υπάρχουν, εκτός εάν λες να μη το αναφέρουμε και να λέμε οτι η καταστροφή της Σμύρνης ήταν όπως προσπάθησαν κάποιοι να περάσουν συνωστισμός στο λιμάνι. οι άνθρωποι συνήθως αναφέρονται στο παρελθόν για να αντλήσουν για το παρόν και το μέλλον, όσο για της προφητείες δεν ξέρω ποιες είναι σωστές και ποιές όχι πάντως θα σου αναφέρω ένα παράδειγμα το Ισραήλ ένα λαό που από το 70 μ.χ ήταν στην διασπορά έγινε κράτος κυρίως Χάρη στη πίστη τους σε αυτό που εσύ καταδικάζεις και επικρίνεις. το όνειρο φίλε μου αν βγει η όχι οφείλετε κυρίως σε εμάς αν το πιστεύουμε, και λαοί που δεν θυμούνται και δεν διεκδικούν μάλλον χάνουν και αυτά που έχουν.
Μετά τιμής ΝΙΚΟΣ
August 14, 2009 at 14:31
@ Νικος
θα πρότεινα να ξαναδιαβαστεί το κείμενο γιατί δεν αναφέρεται πουθενά ότι η σφαγή / καταστροφή της Σμύρνης είναι “συνωστισμός”
Για το ποιος φταίει, όμως, έχει να κάνει με το κείμενο,
με την έννοια ότι εμείς κατηγορούμε του Τούρκους
και κατ’ ουσίαν η τραγωδία οφείλεται, ως επί το πλείστον,
στους αστέρες της πολιτικής στην Ελλάδα.
Διαφωνείτε;
Γιατί δεν άνοιξε ποτέ ο φάκελλος της Κύπρου στην Ελλάδα; Φταίνε μόνο οι “άλλοι” για την τούρκικη κατοχή του βόρειου τμήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας; Ενώ οι ανεγκέφαλοι Έλληνες και οι τυφλωμένοι εθνικιστές (κύπριοι και έλληνες) απαλλάσσονται;
Το “όνειρο” συμπεριλάμβανει και τα βάθη της Ανατολίας; Και την Άγκυρα;
Για τον ξεριζωμό των Ρωμιών από την Ινσταμπούλ / Κωνσταντινούπολη ευθύνονται οι Τούρκοι ή κατά κύριο λόγο η πολιτική των Ελλήνων; Διεκδίκησε η ελληνική πολιτεία ποτέ της τις περιουσίες των Ρωμιών; Τις υπερασπίστηκε στα διεθνή φόρα, στους διεθνείς οργανισμούς και στα δικαστήρια εντός και εκτός Τουρκίας;
Και ούτω καθ’ εξής.
Και για ότι χάσατε “εσείς” τότε, θα εμφυτεύσετε τώρα στα παιδιά σας το “όνειρο”;
Και τι περιλαμβάνει – αν επιτρέπετε – αυτό το “όνειρο”;
Απλώς ρωτάω…
August 15, 2009 at 00:06
Ομολογώ οτι δεν διάβασα το κείμενο στο σύνολο του γιατί εκνευρίστηκα, καταφέρεσαι παντός εναντίον αυτών που ονειρεύονται, σε αυτούς όμως δεν είναι οι πολιτικοί μας αν αυτούς εννοείς γιατί αυτοί είναι του yes men και όχι του μολών λαβε αυτοί που ονειρεύονται ή πιστεύουν είναι αγνοί πατριώτες και όχι οι πολιτικοί μας. Σε πολλά που αναφέρεις συμφωνώ αλλά εγώ προσωπικά πιστεύω στο όνειρο άλλωστε η ελπίδα είναι το αλατοπίπερο της ζωής διευκρινίζω πάντως ότι δεν είμαι ουτοπιστής είμαι απλός ένας Έλληνα από την Κρήτη.
Με εκτίμησης ΝΙΚΟΣ
August 15, 2009 at 20:32
ευχαριστώ Νίκο
August 15, 2009 at 20:35